“İzzet Baysal’ın Beğendiği Sözler” kitapçığının ön sözünde Ahmet Baysal anlatıyor:

Amcam İzzet Baysal çok okurdu ve eminim ki hepimizden de çok “farklı” okurdu.
Belki bazılarımız müzik dinleyerek okumayı sever; belki içimizde okuduğumuz kitabı bitirdikten sonra ona bir tarih ve dipnot düşünlerimiz de vardır; Bazılarımız belki okuduklarımızdan bir kenara notlar almaktan hoşlanırız...
Ama bu üçünü de bir arada yapıyor olanınız...?
İşte amcam İzzet Baysal’ın “okuma farklılığı” buradaydı..
Gerek evinde, gerek bürosunda, eline kitabını veya gazetesini aldığı zaman ilk önce yanındaki sehpada duran teybinde hoşlandığı müziği bulur, aynı sehpaya kalemi ve kağıdını hazırlar, gözünde zincir askılı gözlüğü okumaya ondan sonra başlardı.
Okuduklarından ilginç bulduğu bir cümleye veya deyime rastladığında çeker kağıdı önüne o sözleri not ederdi. Not aldığı kağıtlar da iş yerinde işi bitmiş evrakın veya açılmış mektup zarflarının makasla düzeltilmiş arka yüzleri olurdu. Not aldığı bu küçük kağıt parçacıklarının en sonuncusunu en üste gelecek şekilde düzgün olarak üst üste yerleştirir, tomar fazla kalınlaşınca da lastik bantla sararak bir kenara koyardı.
Kendisini ziyaret eden sevdiklerine, zaman zaman, en son not aldıklarından bazılarını okurdu.
Yanlış hatırlamıyorsam, 1997 yılında bir gün bunlardan bir kaçını bana okuduğunda; “Amca bunları verin de hepsini bir yere kaydedelim..” önerisinde bulundum.
“Değer mi?” gibisine bir tavır takınmasına rağmen verdi. Hatta bir iki gün sonra evden birkaç tomar daha getirdi. Daha önce tuttukları imiş. İzzet Baysal’ın Sevdiği Sözler kitapçığı bu notlardan derlenmiştir